Message of the Writer:

Gusto niyo bang malaman kung may post na bago dito sa blog ng mabilisang paraan?

Why not follow this blog page and it will automatically sends you an email kapag naka-Public ang pag-follow niyo! Just scroll down to this blog page and you will find the 'Followers' buttons there!

Sunday, January 20, 2013

JESTER Series 4 - Chapter 11: I won't give up!

Copyrights © 2011. All Rights Reserved.


It’s been 3 years since that heartbreaking incidence. Sobrang sakit nun para sa kanya. Hindi pa nga rin siya nakak-move on. Tuwing naaalala niya ito ay napapa-iyak siya. She loves Theo whole heartedly since nung bata pa sila. Yes, nagkaroon siya nang ilang boyfriend sa ibang bansa just to experiment. Kasi she wasn’t really sure of her feelings kung mahal nga ba niya ang binata or just a crush o kaya ay infatuation lang. Yes, lagi niyang iniisip ang lalake, umaga man, gabi or nung nasa klase pa siya. Kaya wala ring tumatagal na boyfriend niya ay dahil alam nang mga ito na hindi niya talaga kayang mahalin ang mga ito. 

Kahit na nga alam niyang hindi na muling mabubuo pa ang nawasak at tinapaktapakan niyang puso ay kailangan niya pa ring mag-move on. Madaling sabihin, mahirap gawin. She buried herself from work. Nagpatayo na siya ng branch nang kanyang clothing business. Thanks to her work medyo naging busy siya pero kahit yata pagurin niya ang sarili sa trabaho ay mahirap talagang hindi niya alalahanin si Theo babes niya. 

Naging super succesful naman nang clothing business niyang Aphrodite’s Fashion House. Presscon, fashion shows at designing. Sabi nga nang daddy at mommy niya ay pinapatay na niya ang sarili niya sa 24/7 niyang schedule of work. Kahit daw kasi nasa bahay siya ay lagi na siyang nagtratrabaho. 

“Miss Aphrodite, your next na po kayo sa Studio 9.” Sabi nang staff sa TV station. Meron kasi siyang interview. It’s all about her life, love and how & why did she choose to be a designer instead of a model just like her mom. 

“Thank you.” Sabi niya at tumingin ulit sa salamin nang dressing room. She saw a very beautiful woman on it but she knew well that the lady’s broken inside. She sighs. Hindi ito ang oras para mag-emo. She walked out of the dressing room at pumunta na siyang Studio nine. 

Nagsimula na ang interview niya. Una ay ang tungkol sa sarili niya at sa pamilya niya and how is she feeling being one of the most successful designer in town. Nasagot naman niya iyon nang maayos dahil binigyan naman siya nang kopya nang mga tanong na itatanong sa kanya. 

“I am a very big fan of your dresses, Miss Aphrodite. You were truly amazing and very beautiful.” 

“Thank you sa bola mo. You’re also beautiful believe me, I know a true beauty when I see one.” Sabi niya dito na naka-flatter sa mamamahayag. 

“Well, speaking of beauties. Maraming gustong magtanong tungkol sa iyong love life. What’s your status?” 

“Ano ito facebook?” Natatawang sagot niya sa dalaga. “Well, as far as I know I am single and available.” 

“Eh paano ang nali-link sa iyong si Clarence Leviste, the ultimate hearthrob nang pilipinas?” Nakangiting tanong nito sa kanya. Na-lilink kasi siya sa isa sa mga model/actor na si Clarence. 

Natawa siya. “Clarence and I are friends. Don’t worry kung meron mang progress tungkol sa aming dalawa ay kayo kaagad ang unang makakaalam.” Sabi niya sa reporter. 

“Pero ang alam ko kayo daw ang na-lilink sa isa’t-isa ni Clarence.” Pambubuko niya sa reporter na nagngangalang Jacqueline Navarro. Biglang nag-blush ang dalagang kaharap niya. 

“Ai naku friends lang kami no... So we heard that may mysterious guy sa iyong buhay. It was your childhood love, kamusta na si chlidhood love mo?” 

“Ha? Si Childhood love? More like childhood friend. We are friends noon hanggang ngayon. It’s just that we cannot go any further than that.” Nakangiti niyang sagot dito. 

“So, you are very single and available ngayon? Narinig niyo yon mga gentlemen? Single daw si Miss Aphrodite. Well, thanks for answering our question for today.” Hindi nagtagal at nag-pack up na ang set. As soon as she arrive at the dressing room ay inilabas na niya ang hindi niya mapigilang damdamin. She cried silently buti na lang at mag-isa lang siya sa isang dressing room kaya naman pwede siyang umiyak. Natigil lang iyon nang may kumatok. Mabilis niyang kinuha ang tissue at tinuyo ang mga luha niya. Tumayo siya at binuksan na ang pintuan. It was DK, they were friends na. More like best friend. 

“Okay ka lang?” Nag-aalalang tanong nito. Eto kasi ang niyaya niya doon sa studio. Tumungo-tungo siya dit at ngumiti nang malungkot. 

“Yes. Hindi ko nabasa sa script iyon. Mukhang adlib lang ni Jackie.” Sabi niya at tumawa na pero tumulo na ulit ang luha niya. Niyakap siya nang babae nang mahigpit. 

“Hush, Ara. Okay lang yun. Gago kasi yung si Theo e.” Sabi nito habang hinimas-himas siya sa likuran. “Kalimutan mo na lang siya. It’s his lost not yours. Just date someone, Ara. Masyado mong binuburo ang sarili mo sa trabaho kaya nga hindi mo makalimutan si GT e.” 

“Pero...” 

“No buts. I will set a date with you and my cousin, Zach. Magkakilala na naman kayo nung ugok na iyon e. Mukhang tinamaan rin sa beauty mo.” 

“Fine. I will do it for you and my parents. Nag-aalala na rin ang mga iyon sa akin. Kulang na lang ay ipa-raffle ako nang mga iyon para lang makipag-date ako.” Sabi niya at tumawa na. 



Theo was sitting on the couch in front of the television. He was watching the interview of Ara. Ara... Oh how he misses that laugh of hers, her craziness and her sweetness. He sighed and drink the remaining alcoholic drink on his goblet. He took the bottle of jack and poured it again. Narinig niyang lumabas ang kasama niya sa banyo. One of the girls he bedded. Naramdaman niyang lumapit ito sa kanya at kinagat ang tenga niya nang mahina. She was flirting again with him. 

“You can go now, Sabrina.” 

“I’m not Sabrina! I am Nicole!” Sabi naman nitong galit at nagmartsa sa harap niya. Nahaharangan nito ang magandang mukha ni Ara. 

“Get out of the way! I don’t care if your Juliet, Clara, Melanie or whatever! You can go now.” He said and gave the woman a deathly glare. She snorted and walked out of his way. 

“Pathetic...” narinig niyang turan nito bago pa ito pumunta sa kwarto niya at magbihis na. Lumabas na ito at doon lang siya natahimik. 

“Ai naku friends lang kami no... So we heard that may mysterious guy sa iyong buhay. It was your childhood love, kamusta na si chlidhood love mo?” Sabi nang reporter na nag-iinterview sa dalaga. 

“Ha? Si Childhood love? More like childhood friend. We are friends noon hanggang ngayon. It’s just that we cannot go any further than that.” Sumagot ito nang ma-focus ang video sa kanya. She smiled, looks like she was fine even though he left her. 

“So, I am the only one who’s pathetic?” 

“Yup.” Napalingon siya sa nagsalita. It was Ran. Hindi niya naramdamang nakapasok na pala ito sa bahay niya. Nakita niyang kinuha nito ang bote ng Jack Daniels niya at inilagay na ulit sa mini bar niya. Lumakad ito sa may bintana niya at binuksan ang nakasaradong blinds. 

“Look at you, man. Mukha ka nang ermitanyo. You look so unclean. Lumalabas ka lang para mamick-up nang babae. Why did you even let go of Ara?” Lumakad na ito sa tabi niya and took the goblet that was half full of his jacks. 

“How is she?” Hindi niya masagot ang tanong nang kaibigan sa kanya. How can he answer it? Hindi niya nga rin alam kung bakit niya pinakawalan ang tanging happiness niya. Ara was the only one who can totally make him happy and content. Siguro ay takot siya sa nararamdaman niya sa babae. Siguro ay ayaw niya sa commitment. Siguro ay ayaw niyang masaktan ito once na malaman niyang kapatid lang pala ang turing niya dito. Kapatid? They just made love countless of times on the Island. Puro na lang siya siguro. Naihilamos niya ang kamay sa mukha. He felt really frustrating. 

“She’s miserable without you too but I think your more miserable without her. Hindi ka na rin pumupunta sa mga meeting natin. Why don’t you just admit that you really love her and cannot live without her. Kunin mo siya and love her before DK’s cousin take her.” 

“DK’s cousin? Zach?” 

“Yes. DK introduce Ara to Zach at mukhang tinamaan si Zach kay Ara. I heard meron silang date ngayon. You better move fast. Zach is known as a ladies man.” 

“If Zach can make her happy then I can only wish them goodluck.” 

“Are you stupid or what?” Parang naaasar nang turan nang kaibigan sa kanya. “Didn’t you hear me earlier? She’s miserable without you. She needed you not Zach. Ang tagal nang may gusto sa iyo si Ara but you just took her for granted. If your this pathetic then I guess, I should be on Zach’s side. Hindi ito ang Theo na kilala ko. He never back out to any challenges.” 

Napaisip siya. Hindi nga ganito ang style niya. Head on siya kung humaharap sa mga ganitong sitwasyon. 

“Salamat pare sa pag-untog sa akin. I better get her back!” Sabi nya at napatakbo na ito sa banyo. Napangiti na si Ran at lumabas na sa pintuan. 

“Well, it’s all according to your plan, DK.” Sabi ni Ran when Ran dialled DK’s number. 

“Thanks, Ran. Kailangan pa nating tulungan ang dalawa para lang matapos na ang pagiging miserable. I owe you one.” Sabi ni DK sa kausap na si Ran. 

“No worries. Theo’s stupid at times. Kaya nga ako nandito for all of them. Those guys are stupid for even falling in love.” Sabi nito at sumakay na sa sasakyan. 

“Mr. Archuetta!” Narinig ni Ran na tawag sa kanya. Napalingon siya bigla. Ran was looking for a certain person for almost three years na. Nadismaya siya ng isang fan lang pala iyon. Nagkaroon kasi sila ng mas marami pang tagahanga nung nailabas ang pinakahuling article na ginawa ng babaeng matagal na niyang hinahanap. 

“I’ll call you later. Hanging up.” Sabi niya at pinatay na ang cellphone. “Kuya pakibilisan po ang pag-alis.” 

“Where are you...?” Sabi niya at napabuntong hininga. Malinaw na kasi sa kanya ang lahat kung bakit ito umalis ng walang paalam. 



Lumabas na si Theo sa lungga niya. He had a new haircut at bagong ahit na rin siya. He looks clean na, ika nga. Maikli na ang mahabang buhok nito. He even went to the flower shop to personally pick flowers for Ara. It’s his time to court the lovely lady. Pinuntahan niya ang bahay nang dalaga. Mukhang sakto siya sa pagdating. Mukhang paalis na ito papunta sa date nito. Akmang papasok na ito sa kotse nito nang matigilan ito at makita siya. 

“H-hi.” Medyo alangang bati niya dito. Hindi niya mabasa ang emosyon nang dalaga. Ang lamig kasi nang titig nito sa kanya. Hindi na yung dating tingin nitong nagbibigay saya sa puso niya. 

“What are you doing here, Theodore?” Nakakunot ang noong lumapit ito sa gate nang bahay nito. Napasulyap din ito sa bulaklak na dala niya. “As far as I know, wala namang may sakit sa amin dito. If you wanted to talk to my dad, wala siya dito. Call him if you really wanted to know where he is.” Sabi pa nito sa kanya. Wala na rin siyang nararamdamang sweetness dito. 

“It’s for you, Ara. I wanted to gi—.” Hindi na niya nanatapos pang sasabihin niya. Dahil nagsalita na ito. 

“I am not sick and I don’t want that flowers. Bibigyan na ako ni Zach mamaya.” Sabi nito at tumalikod na. 

“I know your angry to me but can I talk to you nang hindi mo ako pinagtataasan nang boses or kina-cut off.” May pagmamakaawa sa boses nito. 

“Talk? Wala naman tayong pag-uusapan ha? Lahat nang pwede nating pag-usapan ay natapos na nung last na pag-uusap natin. If you may excuse me, may date pa ako.” Tumalikod na ito. Looks like sarado na ang isip nito sa mga sasabihin niya but he won’t give up. He needed to atleast tell her that he loves her so much. 

"I thought that when I made love to you once ay okay na itong nararamdaman ko but I was wrong, hindi ko nga maintindihan but I cannot stop making love to you. Nung nagkahiwalay tayo dahil na rin sa itinulak kita papalayo ay doon ko lang na-realize that our connection was more than me being your hero and you being the one I craved for. Its more deeper! I am in love with you! Walang makakapantay sa iyo kahit na sino dito sa puso ko. Please forgive me, Ara." Nakita niyang napatigil ito sa pagpasok sa kotse at tumingin sa kanya. 

May galit, poot at pagdaramdam ang mababakas sa mukha nito. Lumapit ito sa kanya. Akala niya ay yayakapin siya dahil itinaas nito ang kamay nito pero nagkamali siya. Isang malakas na sampal ang natamo niya dito. 

“I was in a process of moving on! Hindi dahil nalaman kong mahal mo ako ay mapapatawad na kita! You took me for granted at winasak mo ang puso ko. Dinurog at inapakan mo ito! I love you sincerely since I was a child. You were my hero! Pero nagkamali ako. You were the one who hurted me so much. Go!” Pagtataboy nito sa kanya. 

“I said go away! I don’t want to see your face.” Sabi nito at lumuluhang pumasok na sa sasakyan. Hindi siya kaagad nakaalis sa kinatatayuan. Pinagmasdan na lamang niyang pinaharurot nang babae ang sasakyan nito. 

“I will not give up!” Sabi niya dito na hawak parin ang nasampal niyang pisngi.



ITUTULOY...

No comments: