Message of the Writer:

Gusto niyo bang malaman kung may post na bago dito sa blog ng mabilisang paraan?

Why not follow this blog page and it will automatically sends you an email kapag naka-Public ang pag-follow niyo! Just scroll down to this blog page and you will find the 'Followers' buttons there!

Friday, March 20, 2015

KALMIA Series - Kiel's Story: Hotelier of Mine (FINALE)

FINALE (CHAPTER 14)



ANG akala niya na magigng ayos na ang lahat once the conference was finish. She said her sorry to Kiel, they seperated for good and the press conference was finish but she was so wrong. The next day ay may mga nagpadala ng mga threats sa kanya and she knew well kung kanino nanggaling ang mga iyon: mga hotel owners na binigyan niya ng hindi kagandahang comment dahil hindi naman talaga maganda ang pakikitungo ng mga ito sa mga guest nila. Kahit na nga ba wala siyang sabihin ay alam niyang sooner or later ay babagsak din ang hotel na iyon.

She thought that she can manage those threats until pati ang mga magulang niya ay naha-harrass na rin. It was too much too handle at nakikita iyon ng mga magulang sa kanya. Wala pa nga siyang time para umiyak ulit dahil sa heartbreak na nararamdaman niya ay ito na ang gagawin ng mga tao sa kanya. She didn’t do anything bad...she was actually just being honest about what she writes. Kaya naman napagpasyahan ng pamilya niya na umalis na siya sa L.A and live in the Philippines for good. Ang mga ito na lang daw ang dadalaw sa kanya. She refuse too many times dahil maaalala niya lang si Kiel at mas mapapalapit pa ang distansya nila sa isa’t-isa. She’s trying to move on dahil alam niyang wala ng mangyayari kaya nga this is the last place na gusto niyang puntahan.

Kaya lang his brother got an accident at hindi pa nila alam kung aksidente nga ba iyon o hindi kaya naman umuwi silang magkapatid sa Pilipinas. Gusto rin naman niyang maging safe ang kapatid niya. Ngayong nasa Pilipinas na siya nagkaroon din siya ng time para iyakan ang naging heartbreak niya.

“Mabuti naman at lumabas na rin ang crying lady ng pamilya,” turan ng tita niya ng lumabas siya sa kwarto niya para kumain. Nauna na ang mga ito sa pagkain dahil wala pa siyang gana kanina at nagpapasalamat naman ang mga ito at hinahayaan lang siyang mag-senti.

“Naku, Aann, kapag nakita ko yung lalaki na iyon ay baka mabanatan ko pa siya”, sabi naman ng Kuya niya kahit pa nga ba may benda pa ito sa kamay at may nakikita pang galos sa mukha nito.

“Naku, Kuya, gusto mo pa bang madagdagan ang galos mo sa katawan? Hindi pa nga magaling yang mga sugat mo naghahanap ka na naman ng sakit ng katawan. I’m okay and I think I won’t ever see him again,” sabi niya na muntik pa siyang pumiyok sa last sentence niya. “Makakain na nga,” sabi na lang niya at ininit ang mga pagkain sa microwave.

KALMIA Series 1 - Kiel's Story: Hotelier of Mine (Chapter 13)

CHAPTER 13:


“I’ll handle this, Aann,” sabi naman ni Sam. Hindi niya namalayan na nasa tabi na pala niya ang bestfriend-cum-secretary niya. She nodded at tumakbo na siya palabas ng conference room. Nagtataka man ang mga reporter ay wala nang nagawa ang mga ito dahil nagsalita na si Sam.

“Due to personal reasons, Louise Margaret needed to go but I am sure I can answer all your questions as I am Samantha Cruz, Louise Margaret’s secretary. We can now proceed to question and answer,” narinig pa nitong sabi. She was really thankful na andoon ang kaibigan niya para ipagpatuloy ang hindi na niya kayang ituloy. As soon as she went out of the conference hall sa mall na pinagdarausan ng Press conference niya ay iginala na kaagad niya ang tingin niya sa paligid.

Ngayon nagsisisi siya kung bakit sa malaking Mall pa siya nagpa-press conference pero mabuti na rin at alam ng puso niya kung saan makikita si Kiel. She run towards him as fast as she can pero halatang nagmamadaling umalis ang binata kaya nahirapan siyang habulin ito kaya naman minabuti niyang tawagin na lang ito.

“Kiel Andrew Cristobal! Kiel!” sabi niya at nakita niyang napahinto ito pero saglit lang iyon at nagpatuloy ulit umalis. Ni hindi nga ito lumingon sa kanya kaya naman she desperately called him again while running. “Kiel, please! Talk to me! Shout at me! Kahit ano basta huwag mo lang akong dedmahin...please!” sabi niya and to her surprise he stopped and walked towards her. Napangiti siya at akmang yayakapin ito ng bigla siya nitong hilain sa fire exit kung saan walang masyadong tao. As soon as they arrived at the fire exit ay lumayo ito sa kanya at tumalikod.

“What do you want?” malamig na tanong nito sa kanya. “Ano pa ba ang gusto mong sabihin sa akin? Na ang tanga-tanga ko dahil nagpauto ako sa iyo at ni hindi ko man lang naisip na ikaw at si Louise Margaret ay iisa?”

KALMIA Series 1 - Kiel's Story: Hotelier of Mine (Chapter 12)

CHAPTER 12

“WELCOME back, Ms. Louise Margaret,” sabi ni Sam sa kanya. Ang usapan kasi nila as soon as bumalik siya ay trabaho na ulit siya. Kahit isang buwan at kalahati lang siya doon sa ‘Pinas ay hindi na siya sanay na tawagin siyang Louise Margaret. Actually, she hates being called that again. She sighed and tried to smile at Sam. Wala naman itong kasalanan. “Sorry ulit, Ms. Louise,” malungkot ulit na sabi nito.

“It’s fine,” tipid na turan niya dito at naglakad na sa sasakyang naghihintay sa kanila. “It’s not that late yet, sure akong bukas pa ang office natin. Gusto kong linisin itong gulong ginawa ko. Sam, pakidala na lang yung mga bagahe ko sa bahay. I want to go straight to work and give them a piece of me,” sabi niya sa napaka-kalmadong paraan. She knew Sam was nervous about her calmness and quietness pero alam niya din na di siya nito pipigilan.

Idinaan na muna niya si Sam sa bahay nila and went straight to the company that hired her. Maganda ang mga ngiti ng mga guwardia na bumati sa kanya pero hindi niya na magawa pang ngumiti. All her negative emotions was resurfacing and she can’t even stop her emotions. She doesn’t need too dahil nawala na sa kanya ang lalaking mahal na mahal niya. ‘No reservations’ ika nga.

She went straight to her editor’s office which took her work without permission. She would do everything to make this guy suffer like she’s feeling right now. Bumuntong-hininga siya para naman makalama siya ng maayos. Naalala niya kasi kung ano ang nangyari noon sa kanya kaya siya nagkaroon ng problemang ganito. She composed herself before knocking.

Narinig niyang nagsalita ang lalaki sa loob. Binuksan niya ang pintuan at nakita niyang nag-angat na ito ng paningin sa ginagawa. Nakita niya tuloy and pagkagulat sa mukha nito. She even saw him averted his eyes on her. Kung sa ibang pagkakataon lang ay matatawa siya dahil halatang guilty ang mokong na kano na ito. She walked towards her desk and took something out on her pocket. Isang maliit na tinuping papel iyon. She opened it for the man and slid it in front of him.

Friday, November 7, 2014

KALMIA Series 1 - Kiel's Story: Hotelier of Mine (Chapter 11)

CHAPTER 11

HINDI lang doon natapos ang masayang pag-a-announce ni Kiel na sila na. When they were both finished their love event sa Pampanga ay mabilis na umuwi na sila sa Manila dahil excited na daw nitong i-announce sa mga ka-barkada nito ang magandang news. Actually, nag-suggest siya na tawagan na lang pero Kiel insisted on telling everybody na sila na face to face para daw mainggit ang mga iyon at maghanap na ng kanya-kanyang lovelife. She was so happy to see Kiel very happy, ganoon pala ang nagmamahal dahil you will be happy just to see the person you love so much to be so happy.

Good timing rin ang gustong gawin ng binata dahil tutugtog na naman ang mga kabarkada sa Evergreen kaya naman present ang lahat. As soon as they arrived at Evergreen ay nakita na nila ang pagkukulitan ng mga kabarkada nito.

“So, as I was saying, hindi alam ni Kizza na ako nga si Aaron ng Alpha Stellar at sabi pa nga na ang layu-layo daw ng itsura naming sa isa’t-isa,” Aaron said and laughed a bit dahil na rin siguro sa nag-iisip ito kung bakit nga ba di siya makilala nung Kizza na pinag-uusapan ng mga ito.

“Why don’t you try telling her?” Biglang sabat ni Kiel with a happy face. Doon lang nila nakuha ang pansin ng mga kaibigan. She waved to the ladies and gents around the big table sa corner bago sila umupo sa upuan na para talaga sa kanya.

“I tried telling her but she always brush me off, nakaka-frustrate din pala na di ka makilala ng ibang tao dahil sa disguise and I thought na kahit naka-disguise ako ay makikilala pa rin ako ng tao kahit papaano,” sabi pa ni Aaron and empty the bottle of beer on his hand. “Anyways, bakit ngiting-ngiti ka diyan katulad ng timang na doktora natin?” tanong nito at doon lang nila napansin na nananahimik nga si Autumn at may ngiti sa mga labi nito.

“BFF naman, talk to me! You are so G.R.R.R na ha! Porke ba may gwapong lalaki ka ng pinapantasya nakakalimutan mo na ang alindog ko?” kunwari ay nalulungkot na turan ni Vicky sa bff nitong parang high kung maka-ngiti at maka-day dream.

“Bff, shhh! Huwag ka maingay at nangangarap pa akong makita ulit si fafable chef!” sabi pa nito sa best friend. Doon naman niya mahinang pinalo si Autumn sa balikat.

“I have an announcement to make so you better listen and stop day-dreaming. It’s supposed to be our meeting here pero yung utak mo nasa chef na yun,” sabi pa ni Kiel na ikinatawa niya. Pagkasabing-pagkasabi nito na may announcement sila ay nagkatinginan ang mga tao sa paligid at biglang may makahulugang ngiti sa labi. It seems kahit na hindi pa nito inia-announce ay may idea na ang mga ito but remained silent dahil ayaw nitong maputol ang excitement ni Kiel. Somehow, she’s so thankful na kahit mga loko-loko at loka-loka ang mga ito ay napaka-considerate.

Saturday, November 1, 2014

KALMIA Series 1 - Kiel's Story: Hotelier of Mine (Chapter 10)

CHAPTER 10

“WHAT?” Napalakas ang boses ni Mar-Aann na nasa loob ng kwarto niya at nagsusuklay ng buhok. Katatapos lang nilang mag-breakfast ni Kiel sa Hotel suite nito at ngayon ay nag-aayos na ulit siya dahil sa kanilang next date. Their few days was just a success at napapamahal siya ng sobra sa binata each passing days. It seems that she can only think of him and him alone dahil she’s filled with happiness just by merely sitting next to him. “Tell me you’re joking Sam!” nagpa-panic na turan niya sa kausap na si Sam.

“I’m sorry, ako ang may kasalanan. I forgot to lock my laptop nung kinuha ako ni Oliver sa office for lunch. Actually, nagmamadali akong umalis nun kasi pine-pressure din ako ni Boss dahil kailangan niya daw ng article na papalit sa hindi pumasang article ni Sandy. I know na kabilin-bilinan mo na huwag kong ibigay or isend ni isa sa mga editor ang naisulat mong negative comment about JAC Hotel dahil na rin sa bugso ng damdamin mo. Hindi ko naman binura dahil wala ka namang sinabing burahin so I just put it on one of your Hotel Comment folder,” mahabang paliwanag ni Samantha sa kanya.

“Aann, Are you okay?” nakarinig siya ng mahinang katok sa pinto kaya naman itinakip niya ang kamay sa telepono para sumagot sa nag-aalalang boses ng binata sa likod niyon.

“I-I am fine, kausap ko lang ang secretary ko sa phone, medyo may konting problema but I am fine,” she said pero alam niya sa sarili niya na hinti ito konti or maliit na problema. She was in a deep trouble lalo na at masasaktan niya ang lalaking natutuhan niyang mahalin ng todo-todo. She pace back and fort from the same place each time and can’t even think of a solution. Ganoon ka-blanko ang utak niya just by thinking that Kiel would hate her so much dahil sa mangyayari in the future.

“Aann?” tawag ulit ng kausap niya ng manahimik siya. Tumikhim muna siya bago siya sumagot at nanghihinang umupo sa harapan ng laptop niya.

“Sam, kelan ang release of publication?”

“Two days from now,why?”

“Puntahan mo ang printing company as soon as possible at ipatanggal mo ang article ko, humanap ka ng iba kong nasulat sa file na di ko pa nasu-submit and yun ang isubmit mo mismo,” sabi niya bigla. It seems that her brain returned and started functioning again.